Γάλλος Καθηγητής Παιδοψυχίατρος ο Δρ Maurice Berger εναντιώνεται σθεναρά σε αυτή τη μεθόδευση με επιστημονική τεκμηρίωση:
”Είμαι γιατρός, ήμουν επικεφαλής του παιδοψυχιατρικού τμήματος για 35 χρόνια…
Αυτό δεν είναι θέμα θρησκείας, αλλά προστασίας της ανάπτυξης του παιδιού…
Αυτό το πρόγραμμα παρουσιάζει αρκετούς σημαντικούς κινδύνους.
Εισχωρεί με τραυματικό τρόπο στο ρυθμό της συναισθηματικής ανάπτυξης των παιδιών.
Με τον τραυματισμό εννοώ ότι ένας συγκεκριμένος αριθμός από αυτά τα πάει άσχημα μετά από αυτή τη διδασκαλία.
Γιατί να μην περιμένουμε τα παιδιά να κάνουν ερωτήσεις σχετικά με τη σεξουαλικότητα όταν αισθάνονται την ανάγκη;
Γιατί να μην αφήσουμε τη σεξουαλικότητα στον οικείο τομέα, επειδή είναι κατεξοχήν τομέας οικειότητας;
Τα παιδιά να μην έχουν σεμνότητα;
Γιατί οι ενήλικες αισθάνονται την ανάγκη να αναλάβουν το ρόλο αυτού που μυεί που αποπλανά; ( σσ σημαντική η μομφή και μάλιστα σε ιερωμένους)
Είναι προφανές ότι με την εισαγωγή τεχνικών πληροφοριών κινδυνεύουμε να διαχωρίσουμε τη σεξουαλικότητα από τη συναισθηματική ζωή.Αφήνουμε λοιπόν τα παιδιά μόνα τους.
Και υπάρχουν ακόμη περισσότερα, αυτό το πρόγραμμα εισήγαγε επίσης τη θεωρία του φύλου, δηλαδή την ιδέα ότι η σεξουαλική μας ταυτότητα ως αγόρι… είναι μια κοινωνική κατασκευή που δεν συνδέεται με το βιολογικό μας φύλο…
Αυτό το έργο που συνίσταται στην αποκοπή του παιδιού από την οικογενειακή εκπαίδευση για να του προσφέρει εκπαίδευση, ας πούμε μορφοποίηση που γίνεται από το κράτος, είναι το σημάδι των ολοκληρωτικών επιχειρήσεων…
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Δρ Μωρίς Μπέργκερ/ Dr. Maurice Berger
Αφού σπούδασε ιατρική στη Λυών και πέρασε τις εξετάσεις πρακτικής άσκησης στο Hospices Civils de Lyon το 1970, ο γιατρός Maurice Berger ειδικεύτηκε στη γενική ψυχιατρική το 1975 και στη συνέχεια στην παιδοψυχιατρική το 1977. Τότε ήταν βοηθός επικεφαλής κλινικής στην ψυχιατρική ενηλίκων για δυόμισι χρόνια, λοιπόν, το 1979, υπεύθυνος για την ίδρυση του παιδοψυχιατρικού τμήματος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Saint Etienne. Δημιούργησε δύο νοσοκομεία ημέρας, μια μονάδα Θεραπευτικής Οικογενειακής Τοποθέτησης και μια Μονάδα Νοσηλείας Πλήρους Απασχόλησης για παιδιά ηλικίας 2 έως 12 ετών, αφιερωμένη σε μεγάλο βαθμό στη φροντίδα των πολύ βίαιων παιδιών.
Στον τομέα της διδασκαλίας και της έρευνας, παρουσίασε εξουσιοδότηση για να διευθύνει την έρευνα στην κλινική ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Λυών 2, στη συνέχεια διορίστηκε αναπληρωτής καθηγητής παιδοψυχοπαθολογίας σε αυτό το Πανεπιστήμιο από το 1992 έως το 2003.
Συμμετείχε σε πολλές διυπουργικές επιτροπές σχετικά με την προστασία των παιδιών και πρότεινε αρκετές τροπολογίες που έγιναν δεκτές κατά τη συζήτηση για το νόμο για τη μεταρρύθμιση της παιδικής προστασίας το 2007. Το 2013 προσκλήθηκε και ακούστηκε από τη Γερουσία και την Εθνοσυνέλευση της Βραζιλίας κατά τη σύνταξη της Νόμος της Βραζιλίας για την προστασία των παιδιών.
Κύρια πεδία έρευνας
πηγή dimpenews.com
ΝΕΥΡΑΛΓΙΚΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ - ΠΑΙΔΕΙΑ
1.7. Σήμερα το εκπαιδευτικό σύστημα του καθεστώτος σκοτώνει την δημιουργική φαντασία, την πραγματική έφεση μάθησης των παιδιών από την πρώτη στιγμή που έρχεται σε επαφή μαζί τους. Το εκπαιδευτικό καθεστωτικό σύστημα θέλει να καταστρέφει την κριτική ικανότητα και την δημιουργική έφεση με το να εντάσσει όλους τους μαθητές σε ένα πλαίσιο αναπαραγωγής συγγραμμάτων και ιδεών που να μπορεί να καθοδηγεί σκέψη και πράξη σύμφωνα με το σχεδιασμό που κάνουν για να εξυπηρετούνται αλλότρια προς το Έθνος μας συμφέροντα και συγκεκριμένες ομάδες (στοές, μασονικές εταιρείες, μασονικά εκπαιδευτικά συμβούλια, δογματικό ιερατείο κλπ).
Διαβάστε όλο το πρόγραμμα για την Παιδεία
Δείτε ακόμη