Επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα
Η αρχή γίνεται με τις συμβάσεις κατά… παραγγελία, ακόμη και μηδενικών ωρών. Αυτό σημαίνει πως στις συγκεκριμένες συμβάσεις δεν καθορίζεται το ωράριο εργασίας. Ο εργαζόμενος καλείται να δουλέψει μόνο όταν έχει ανάγκη η επιχείρηση και πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάστηκε.
Στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά το οποίο δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση περιλαμβάνονται διατάξεις οι οποίες καταστρατηγούν εργασιακά δικαιώματα, καθιερώνουν απασχόληση και αμοιβές στις οποίες ο εργαζόμενος είναι κυριολεκτικά στο έλεος του εργοδότη, συνδικαλιστικά δικαιώματα ποινικοποιούνται.
Η αρχή γίνεται με τις συμβάσεις κατά… παραγγελία, ακόμη και μηδενικών ωρών. Αυτό σημαίνει πως στις συγκεκριμένες συμβάσεις δεν καθορίζεται το ωράριο εργασίας. Ο εργαζόμενος καλείται να δουλέψει μόνο όταν έχει ανάγκη η επιχείρηση και πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάστηκε.
Που πολύ απλά σημαίνει πως ο εργαζόμενος είναι υποχείριο του εργοδότη. Επισημαίνεται ότι οι λεγόμενες συμβάσεις μηδενικών ωρών (zero hour contracts) δεν είναι πρόσφατο εφεύρημα στην αγορά εργασίας. Στις συμβάσεις αυτές, δεν καθορίζεται το ωράριο εργασίας. Ο εργαζόμενος καλείται να δουλέψει μόνο όταν έχει ανάγκη η επιχείρηση και πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάστηκε. Οι συμβάσεις αυτές, οι οποίες δεν προβλέπουν συγκεκριμένο αριθμό ωρών εργασίας ούτε προκαθορισμένο κατώτατο μισθό, είναι νόμιμες και μάλιστα στηρίζονται σε σειρά δικαστικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί κατά το παρελθόν στη βάση της απλής σχέσης «ετοιμότητας» για εργασία. Δηλαδή ο εργαζόμενος πρέπει να είναι απίκο κάθε φορά που θα τον χρειαστεί ο εργοδότης. Αν αυτό δεν είναι επιστροφή στον μεσαίωνα, τότε οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους. Το νομοσχέδιο προβλέπει, ταυτόχρονα, μέτρα που αποτρέπουν την κατάχρηση της εργασίας με συμβάσεις μηδενικών ωρών απασχόλησης και συμβάσεις κατά παραγγελία απασχόλησης. Πρόκειται για το «φύλλο συκής» ενός σκληρού αντεργατικού μέτρου.
Απαγορεύει την απόλυση εργαζομένου, επειδή άσκησε τα νομικά του δικαιώματα. Σε περίπτωση απόλυσης οι εργοδότες θα πρέπει να δικαιολογούν πλήρως και γραπτώς στον εργαζόμενό τους τους λόγους απόλυσής του, χωρίς αυτοί οι λόγοι να συνδέονται με την άσκηση των νομικών δικαιωμάτων και την διεκδίκηση αυτών από πλευράς των εργαζομένων. Μειώνεται ο χρόνος δοκιμαστικής περιόδου στους 6 από τους 12 μήνες. Με την αλλαγή αυτή θα προβλέπεται ότι σε περίπτωση που ο εργοδότης μετά το πέρας των 6 μηνών αποφασίσει να προσλάβει τον εργαζόμενο, τότε λαμβάνεται ως ημερομηνία πρόσληψης η αρχική ημερομηνία έλευσης στην επιχείρηση και πλέον ο εργαζόμενος έχει τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους, όπως για παράδειγμα οι ημέρες αδείας, αποζημίωσης κ.λπ.
Εργασία σε πολλούς εργοδότες: Ρητώς διευκρινίζεται η δυνατότητα της εργασίας σε πολλούς εργοδότες, όπως ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Ωστόσο, δεν σταματά να εφαρμόζεται το ΠΔ 88/1999 περί των ελάχιστων περιόδων ανάπαυσης που αποτελεί υπερεθνικό δίκαιο και όπου εκεί ορίζεται ρητώς ότι για κάθε περίοδο 24 ωρών η ελάχιστη ανάπαυση δεν μπορεί να είναι κατώτερη των 11 συνεχόμενων ωρών, το οποίο συνεχίζει να ισχύει για κάθε εργοδότη, στον οποίο εργάζεται ο εργαζόμενος.
Αυτή η ρύθμιση επιτρέπει εργασία 13 ωρών και δυνατότητα καταστρατήγησης μέσω της απασχόλησης σε εταιρείες με διαφορετικό ΑΦΜ, αλλά του ίδιου ομίλου, πράγμα που σημαίνει ότι ο εργαζόμενος χάνει τις υπερωρίες. Οι επιχειρηματίες δεν θα έχουν την υποχρέωση να καταχωρούν εκ των προτέρων τις αλλαγές στο ωράριο ή την υπερωριακή απασχόληση.
Όμως, σε περίπτωση που εντοπιστούν οι εργαζόμενοι να απασχολούνται και να μην έχει αυτό καταγραφεί στην ψηφιακή κάρτα εργασίας, το πρόστιμο που θα επιβάλλεται είναι 10.500 ευρώ.
Και όλα αυτά για το καλό των… εργαζομένων! Ετσι λέει ο υπουργός Αδωνις Γεωργιάδης και η κυβέρνηση συνολικά.
