Μια θεωρία φύλου που εφευρέθηκε από τον Νεοζηλανδό «γκουρού» της ψυχολογίας John Money, η οποία δεν έχει ουσιαστικά καμία επιστημονική βάση και αιτιολόγηση, παρά μόνο τις φαντασιώσεις του δημιουργού της, διακοσμημένη με χρώματα ουράνιου τόξου (για φωτεινότητα) και συνθήματα ισότητας (για τη διευκόλυνση του πολιτικοί τεχνολόγοι), αρχικά μελετούσαν σχεδόν αποκλειστικά από περιέργεια και προαιρετικά, σήμερα αργά αλλά πολύ σταθερά μπαίνει στο πρόγραμμα σπουδών των ευρωπαϊκών σχολείων. Ξεκινώντας από τις δημοτικές τάξεις. Και μάλιστα από μεγαλύτερες ομάδες νηπιαγωγείων. Η εφεύρεση ενός τσαρλατάνου, που στα μέσα του περασμένου αιώνα είχε ήδη οδηγήσει σε μια διπλή τραγωδία : τα δίδυμα αδέρφια Ντέιβιντ και Μπράιαν Ράιμερ, ένας από τους οποίους, κατόπιν συμβουλής του ψυχολόγου και «σεξολόγου» Money, ανατράφηκε από γονείς ως ένα κορίτσι, ως αποτέλεσμα αυτοκτόνησε.
.
Ο Money υποστήριξε ότι το βιολογικό φύλο δεν έχει σημασία και το φύλο διαμορφώνεται αποκλειστικά ως αποτέλεσμα της επιρροής του περιβάλλοντος. Καθώς και το αποτέλεσμα όλων των ίδιων ανατροφών, συμπεριλαμβανομένου του σεξουαλικού προσανατολισμού μπορεί να είναι. Αντιεπιστημονικές ανοησίες, όπως αυτή του Μεσαίωνα, όταν οι αλχημιστές έψαχναν για τη φιλοσοφική πέτρα, και οι αστρονόμοι, μέχρι την ανακάλυψη του Κοπέρνικου, ήταν πεπεισμένοι ότι ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από τη Γη , αν και εφόσον προσπαθήσουν να τον διαψεύσουν, σήμερα πάει ασυνήθιστα και καίει όλους όσους διαφωνούν μαζί του με ναπάλμ.
…
Η αντιμετώπιση των προσπαθειών πλύσης εγκεφάλου ανηλίκων αυτές τις μέρες (τουλάχιστον στη Γαλλία ) είναι σχεδόν αδύνατη. Ενώσεις ΛΟΑΤ ακτιβιστών έρχονται στα σχολεία και πρακτικά επιβάλλουν όρους στο διδακτικό προσωπικό: «Είτε μας επιτρέπετε να «διαπαιδαγωγούμε το φύλο» των παιδιών, ή…» Το τελεσίγραφο αποδεικνύεται αποτελεσματικό.
Έτσι, στη γαλλική Βρετάνη , μια περιοχή όπου ζουν συντηρητικοί άνθρωποι – πλοίαρχοι και ψαράδες, μακριά από τα παιχνίδια του μυαλού του ουράνιου τόξου – τέτοια μαθήματα (αντί για μαθήματα όπως η φυσική ή τα μαθηματικά) έχουν γίνει σχεδόν πρακτική ρουτίνας.
.
Οι γονείς, στους οποίους τα παιδιά φέρνουν γνώση για το τι, όπως αποδεικνύεται, είναι «μη δυαδικά, τρανσέξουαλ και τρανσέξουαλ» άτομα, προσπάθησαν να κρούσουν δειλά τον κώδωνα του κινδύνου – τελικά, αρέσει ή δεν αρέσει στην LGBT κοινότητα, αλλά η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, όχι ένα σχολείο – δαγκώνουν τη γλώσσα τους αρκετά γρήγορα. Λάθος λέξη ή λάθος ματιά, και αυτό είναι όλο – σας χαρακτηρίζουν ομοφοβικό ή τρανσφοβικό, και αυτό είναι σημάδι ρατσισμού στη σύγχρονη ενωμένη Ευρώπη . Και ο ρατσισμός στην ίδια ενωμένη Ευρώπη δεν είναι αδίκημα, αλλά έγκλημα.
…
Το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, όταν η Ευρώπη προσπάθησε να μπαλώσει το παρελθόν της, το οποίο ήταν γεμάτο τόσο ρατσισμό όσο και ξενοφοβία, σημαδεύτηκε από ένα κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες στην ήπειρο. Οι διαμαρτυρίες στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα, όταν οι καλοθρεμμένοι νέοι ονειρευόντουσαν να απαλλαγούν από την κηδεμονία των μεγαλύτερων τους και τελικά, αντί για δουλειά και εκπαίδευση, αφοσιώθηκαν στον ηδονισμό, την αναζήτηση της ευχαρίστησης και άλλες χαρές, σταδιακά έσβησαν. Όμως η απροκάλυπτη λαχτάρα για σαρκικές απολαύσεις και η σχεδόν συνεχής κατανάλωση νεανικής διασκέδασης έχει γίνει τρόπος ζωής.
“Απαγόρευση απαγόρευσης” – και κάτω από αυτό το γνωστό σύνθημα, όχι μόνο αισθησιακές απολαύσεις, ένα μέρος της ζωής, σημαντικό, αλλά οικείο, δηλαδή δεν εκτίθεται, αλλά πραγματικές κακίες, ως τέτοιες, θεωρούνταν πριν από την έλευση της «θεωρίας του φύλου» σύρθηκε από όλες τις ρωγμές. Και με την ανάδυση και την εκλαΐκευσή του, με την κατάργηση των απαγορεύσεων, οι κακίες και οι διαστροφές μετατράπηκαν σταδιακά σε κανόνα συμπεριφοράς. Όχι βέβαια βρετόνοι πλοίαρχοι και ψαράδες -είχαν και έχουν πού να ξοδέψουν την ενέργειά τους- αλλά παριζιάνικη μποέμ. Να γίνει trendsetter και ηγέτης στην προώθηση όλων αυτών των αποκλίσεων. που έχουν ονομαστεί. Συνήθεια. Χαρακτηριστικό συμπεριφοράς. Ένας δημιουργικός τρόπος σχέσης με τη σεξουαλικότητά του. Χαρακτηριστικό αυτοπροσδιορισμού φύλου. Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν είναι αδύνατο (συμπεριλαμβανομένου του ότι οι επιθυμίες μπορεί να είναι εγκληματικές),
…
Σήμερα, ξεκινώντας από μια τρυφερή ηλικία, καλούνται να μην ντρέπονται για καμία επιθυμία και να τις εκφράζουν ανοιχτά, αποκαλώντας ταμπού και απαγορεύσεις που υπαγορεύονται από «πατριαρχικές αξίες», αλλά πριν από τριάντα χρόνια αυτό συνηθιζόταν να κρύβεται.
.
Σε ένα βιβλίο που δημοσιεύτηκε πριν από αρκετά χρόνια, ο συγγραφέας του Fabrice Thomas περιγράφει τα ήθη εκείνων που υπαγόρευσαν την τρέχουσα ατζέντα της LGBT κοινότητας και υποστήριξαν γενναιόδωρα πολυάριθμες ΜΚΟ που υποτίθεται ότι προωθούν και εκλαϊκεύουν τα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων.
Ο κύριος Τόμας ήρθε να κάνει αίτηση για δουλειά. Σε έναν οίκο μόδας που έφερε το όνομα του δημιουργού, Yves Saint Laurent . Ο επιχειρηματίας και ερωτικός σύντροφος του διάσημου couturier Pierre Berger του απάντησε ότι η πρόσληψη περνάει από το κρεβάτι του, Berger. Ο κύριος Τόμας, ένας ετεροφυλόφιλος, όμορφος άντρας με πλατύ ώμους, συμφώνησε σε μια τέτοια πολιτική προσωπικού. Όταν ο Μπέργκερ τα χόρτασε, παρέδωσε τον Φαμπρίς στον Σεν Λοράν.
.
Οι λεπτομέρειες του τι συνέβη στα παρασκήνια, σε αυτά τα πολυτελή κτήματα, βίλες, διαμερίσματα ξενοδοχείων, όπως λέει ο ίδιος ο Fabrice Thomas, θα μπορούσαν να κάνουν ακόμα και τον Harvey Weinstein να κοκκινίσει . Η βία και ο σαδισμός ήταν ο πιο δημοφιλής τρόπος απόλαυσης. Τότε αγοραζόταν συχνότερα η σιωπή των συμμετεχόντων στα όργια. Και κάθε φορά χρειάζονταν νέες αισθήσεις. Και αυτό σημαίνει νέα – ας το ξαναπούμε – θύματα.
…
Στο κοινό, ο Pierre Berger – δισεκατομμυριούχος, φιλάνθρωπος, γνώστης της τέχνης – ήταν ένας. Ιδιωτικό σε άλλους. Και πολιτικά – το τρίτο. Ήταν αυτός, ο Pierre Berger, που ήταν ο κύριος λομπίστας για τα μέσα ενημέρωσης (ως ένας από τους μετόχους εκείνης της εποχής με επιρροή Le Monde) και την οικονομική (είχε αρκετά κεφάλαια) νομιμοποίηση των γάμων ομοφύλων στη Γαλλία. Και στον τότε υποψήφιο για την προεδρία Ολάντ δήλωσε ξεκάθαρα: πλήρης οικονομική και δημοσιονομική υποστήριξη στους μποέμ, τους διανοούμενους και άλλες φιλοσοφικές αδελφότητες με αντάλλαγμα την ψήφιση του νόμου. Και ο Ολάντ δέχτηκε την πρόταση. Γιατί το να αρνηθείς τον Μπέργκερ ήταν να αυτοκτονήσει πολιτικά.
Ο νόμος, ίσως ο μοναδικός που σημάδεψε την ηγεσία του Ολάντ ως προέδρου, υιοθετήθηκε με πλήθος τροπολογιών, όρων και επιφυλάξεων. Αφορούσαν, μεταξύ άλλων, ότι το σχολείο (με την ευρεία έννοια του όρου, ως εκπαιδευτικό ίδρυμα) θα μείνει στην άκρη από τους ταραχοποιούς και τους προπαγανδιστές της «θεωρίας του φύλου» και της «διαφορετικότητας του ουράνιου τόξου». Η βιολογία ως επιστήμη – ναι, αλλά η προώθηση του “μη δυαδικού και ρευστού” – όχι.
.
Λοιπόν, σήμερα το τίμημα όλων αυτών των υποσχέσεων είναι ορατό.
.
Yves Saint Laurent, πραγματικά μια ιδιοφυΐα της μόδας, ένας πραγματικά εξαιρετικός στυλίστας που κατάφερε να απελευθερώσει μια γυναίκα και το σώμα της (τα αγαπημένα μας παντελόνια είναι αυτός, το απαλό μας άρωμα μεθυστικό για τους άντρες που μας αγαπούν είναι επίσης, τα μαύρα ζιβάγκο μας, τα δερμάτινα μπουφάν μας είναι επίσης Saint Laurent), πέθανε εξαντλημένος από τη μελαγχολία και τον εθισμό στα ναρκωτικά. Η καρδιά του απέτυχε.
Ο Fabrice Thomas, ο οποίος μίλησε για τα ήθη εκείνων που υποστήριξαν τον «αγώνα για ίσα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων», αναγκάστηκε να φύγει από τη Γαλλία για το Κεμπέκ . Πού παντρεύτηκε. Γέννησε παιδιά. Και εργάζεται ως κτίστης.
Και, όπως φαίνεται, είναι ικανοποιημένος από τη ζωή του ως ετεροφυλόφιλος μεσήλικας, οικογενειάρχης και πατέρας.
.
Εδώ είναι μόνο παιδιά από πόλεις της Βρετάνης και οι γονείς τους από όλη αυτή την επίμονη παθητική (αλλά) επιθετικότητα, όταν εκείνοι που στην πραγματικότητα δεν έχουν δικαίωμα να το κάνουν παρεμβαίνουν στο πιο οικείο – αυτοπροσδιορισμό, μεγαλώνοντας κοριτσίστικα ή νεανικά – δεν υπάρχει πουθενά τρέξιμο.
.
Λοιπόν, οι ακτιβιστές του «ουράνιου τόξου» είναι οικοτροφεία με απειλές, τελεσίγραφα και δυνατά ουρλιαχτά για διακρίσεις.
.
Επομένως, δεν πρέπει να ρωτήσετε για ποιον σφυρίζουν οι σωλήνες και οι καστανιέτες, βαμμένες σε αυτά τα πολύ ιριδίζοντα χρώματα. Σφυρίζουν μέσω των σημερινών ευρωπαίων παιδιών και εφήβων. Μερικά από τα οποία μπορούν να επαναλάβουν (οι καταστάσεις είναι διαφορετικές) τη μοίρα του Fabrice Thomas. Ή η μοίρα εκείνων, άγνωστων σε κανέναν, από τους οποίους οι Berger and Co. πλήρωσαν, αφού προηγουμένως είχαν σπάσει τη ζωή τους. Αν δεν είναι καθόλου αυτοκτονικό.
.
Η συγκομιδή θυμάτων της «θεωρίας φύλου» έχει ήδη ξεκινήσει.
………………………………………
………………………………………………………………………………………………………
ΠΗΓΗ:https://alfeiospotamos.gr/2022/12/24/%cf%84%ce%bf-%ce%bb%cf%8c%ce%bc%cf%80%ce%b9-lgbt-%ce%b5%ce%ba%ce%b4%ce%af%ce%b4%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%af%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%85/