Πολιτική οπτική των πολιτών, ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα προς έλεγχο..

Παρατηρούμε ένα φυσικό τοπίο, με προσανατολισμό από Βορράν προς Νότον. Αν αλλάξουμε τον προσανατολισμό με αντίθετη φοράν, τότε βλέπουμε διαφορετικό φυσικό τοπίο. Τι έγινε;;Άλλαξε αμέσως η φύση;;Όχι, βέβαια, διότι κάθε αλλαγή οπτικής γωνίας, δίνει και νέα αποτελέσματα.

Κάθε στιγμή της ζωής μας, βλέπουμε να συμβαίνουν άπειρες καταστάσεις. Διαδραματίζονται πράγματα που αναλόγως της θέσης μας και της ισχύος αντίληψης, έχουμε και την προσωπική οπτική. Τις περισσότερες φορές αυτή η οπτική, δέχεται παρά πολλές επεμβάσεις και οι τεχνικές επηρεασμού, έχουν εξελιχθεί σε μέγιστο βαθμό. Αυτό συμβαίνει και στην πολιτική.

Αυτός ο τομέας θεωρείται ο πλέον απαραίτητος στον βίο μας, γι’ αυτό και έχει υποβληθεί στα μεγαλύτερα πειράματα προς έλεγχο της πολιτικής οπτικής των πολιτών. Αυτή η πολιτική οπτική που τόσον ενδιαφέρει τους πολιτικούς, πέρασε από πολλά στάδια εξέλιξης και μαζικής καθιέρωσης.

Η πρωταρχική ιδέα και έννοια, κατόπιν καλλιέργειας με διάφορους μεθόδους, ξεχάστηκε και εγκαταλείφθηκε. Η αρχική, δημιουργική, γνήσια τοποθέτηση του πολίτη, μεταλλάχθηκε και πλέον σε υβριδική κατάσταση ευρισκόμενη, δρα και ενεργεί κατάφωρα εναντίον της ευρύτερης έννοιας της πολιτικής ενασχόλησης.

Η αρχή αυτής της υβριδοποίησης ξεκινά από βάθος αιώνων, με τεχνικές που σήμερα γιγαντώνονται και αποσπούν τον πολίτη από την αναγνώριση των αιτιών, προσφέροντας απλά και μόνον αφορμές. Ο προσανατολισμός αλλάζει διαρκώς, τα πολιτικά τοπία αλλάζουν με γρήγορο ρυθμό και ο πολίτης χάνεται σε διασταυρουμένους δρόμους, με παραπλανητικές σημάνσεις εξόδου από τα προβλήματα.

Το πολιτικό κατεστημένο ωραιοποιεί τα πάντα και μεταφέρει τον πολίτη σε επιθυμητά γι’ αυτόν πεδία. Η πραγματικότητα όμως είναι ζοφερή. Η πολιτική συνοχή και αντίληψη των πολιτών, περνά μέσα από πρακτικές διάσπασης, με εμφάνιση τεράστιου αριθμού κομμάτων, με κοινή αρχή. Μην σας ξεγελά το show της Βουλής.

Όλα είναι προσυμφωνημένα.  Η αντιπολίτευση είναι μόνον ως ορολογία, διότι εκεί όλοι συγκαταλέγονται εντός μιας μεγάλης συμπολίτευσης.  Και η περήφανη πατρίδα μας κατάντησε ένα γκέτο αδιάφορων, περιπλανώμενων, επαιτών πολιτών.

Ο προσανατολισμός χάθηκε μέσα σε πυκνή ομίχλη, η πορεία επικίνδυνη, θανατηφόρα.  Και παρ’ όλα όσα συνέβησαν, ζήσαμε και άφησαν ανεξίτηλα σημάδια πάνω μας, εξακολουθούμε τόσον αδικαιολόγητα να μετέχουμε ενός εγκληματικού σχεδίου αφανισμού μας.

Θύτες και θύματα οι ίδιοι. Ιδανικοί αυτόχειρες. Κάτω από τα μαύρα πέπλα, ακούστηκε μια φωνή. Ακολουθήσαν κι άλλες φωνές, έγιναν μια τεράστια βοή αφύπνισης. Ένα ποτάμι που ξεπλένει την βρωμιά, μια καταιγίδα που αφήνει έναν λαμπρό ήλιο και ουρανό.  Είναι οι πολίτες που άλλαξαν την μέχρι τούδε πολιτική οπτική.

Πορεία στο Φως, στην Αλήθεια, στην πραγματική πολιτική αναγέννηση. Το φαύλο κομματικό, περιοριστικό περιβάλλον καταρρέει και στην θέση του αναδεικνύεται η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ. Αγκαλιάζει όλους τους Έλληνες χωρίς διακρίσεις.

Είμαστε παιδιά του ιδίου Δημιουργού και δημιουργοί όντες, με ελεύθερη βούληση, βαίνουμε μετά βεβαιότητας στην πραγμάτωση του μεγάλου σχεδίου της Εθνικής μας ανάστασης και ολοκλήρωσης.

Χρήστος Κράγιας