ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΑ ΔΟΓΜΑ ΧΡΩΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Συνέλληνές μου πρέπει να δούμε, γιατί ευτυχώς για όλους και δυστυχώς για το καθεστώς για τους προδότες, είναι τόσο ανοιχτά τα πράγματα είναι τόσο διάφανα, είναι τόσο δημοκρατικά, αλλά και τόσο δίκαια... Γι' αυτό σε μένα δεν χωράει συναίσθημα, δεν χωράει φιλία, δεν χωράει εγώ...
Ξέρεις πως ήμουνα, Αδερφέ μου, δεν με νοιάζει ποιός ήσουν... Φανταστείτε τώρα εγώ να έκανα επιλογές με αυτό που ήταν κάποιος κάποτε.. Το είπα, δεν υπάρχουν μεγάλα κανάλια, υπάρχουν μεγάλες ειδήσεις, δεν υπάρχουν μεγάλοι άνθρωποι και αγωνιστές, υπάρχει μεγάλο έργο και αγώνας. Αυτό το απέδειξα με ανθρώπους άσημους, που ήταν ο κανένας να μεγαλώνουν πρόθεσή τους, να πετυχαίνουν στα γραφεία τους.
Κοιτάμε και τους προδότες. Είδαμε που δεν τους ξέρατε πριν, ούτε καν τους ήξερε και η μάνα τους, αλλά τελικά σωστά τους ανέβασα, αλλά όχι με κάτι που είχαν αυτοί. Δεν είχαν τίποτα. Είχαν μόνο να εκτελέσουν, έτσι εκτελούσαν μία διαδικασία στο πρόσωπό μου, στα οικονομικά μου. 'Ηρθε ο καιρός κάποια στιγμή λοιπόν νομίζοντας ότι είναι δυνατοί αποσπώμενοι με προδοσία τους από την γελοιότητα, από την προδοσία, από χιλιάδες πράγματα, αλλά καμία σημασία δεν έχει. Το αποτέλεσμα ήταν να δοκιμάσουν τη μοίρα τους. 'Επεσαν από τόσο ψηλά, που δεν έμεινε τίποτα βέβαια μέχρι να πέσουν, μέχρι να πάμε στο διάολο.
'Ομως είδα τα παιχνίδια. Θέλω να εξηγήσω και να πω για να θυμηθείτε όλοι γιατί μέσα στη διαδρομή που τρέχετε τα λόγια που λέτε ξεχνάτε γιατί στην αρχή δεν είμαστε όλοι μαζί που λένε χωρίς κόμμα, χωρίς δόγμα, χωρίς χρώμα όλοι για την νίκη μαζί σε χαρτιά, σε αφίσες, σε δράσεις. Πώς είναι δυνατόν οι δικοί μου άνθρωποι, αυτούς που επέλεξαν για τρία άτομα τέσσερα αυτά τα άτομα τους λέω ότι είναι κατσαπλιάδες και απλά μου κράταγαν τα βιβλία ! ! 




ΠΗΓΗ


Νεότερη Παλαιότερη