Πνιγμένοι στα χημικά…Πολλά τα γιατί... 

- Έλα, που είσαι;;

- Εδώ, εδώ, στην διαδήλωση. Έπεσαν δακρυγόνα, γι’ αυτό δεν με βλέπεις.

- Τώρα μάλιστα. Έλα παραέξω να τα πούμε.

Μπορείς να θυμηθείς πόσες διαδηλώσεις τα τελευταία χρόνια πνίγηκαν στα χημικά;; Αναρίθμητες. Νέοι γέροι και παιδιά με συμμετοχές σε τέτοιες εκδηλώσεις, έχουν βαθιά μέσα τους την βίαιη αντιμετώπιση τους από το κράτος.  Και παρ’ όλα αυτά τα σημάδια, επιμένουν ακόμη να διαδηλώνουν. Δεν διαφωνώ, βέβαια, με αυτήν την πρακτική, όμως θέλω να καταθέσω και τις δικές μου σκέψεις. Είμαι μαζί με τους διαδηλωτές, μα έχω την γνώμη ότι είναι ατελέσφορες αυτές οι δράσεις με την μορφή που εκδηλώνονται.

Προχωράμε στο θέμα με ερώτηση.

Ποιος διοργανώνει τις διαδηλώσεις;; Σίγουρα υπάρχει μια βαθιά αιτία, αλλά και πολλές αφορμές. Λοιπόν, γνωρίζουμε το ποιόν αυτών που ξεσηκώνουν τον κόσμο;; Έχουν καθαρό μητρώο ή μήπως ένοχο παρελθόν;; Είναι αγνοί πατριώτες, συμπολίτες ή ωθούνται από άγνωστα κίνητρα και άνωθεν εντολές;; Ποια η πηγή χρηματοδότησης τους, όπως και οι δαπάνες για εξέδρες και μεγαφωνικές εγκαταστάσεις;;

Όταν όμως η κατάσταση εκτραχύνεται και αρχίζουν οι συμπλοκές, τα δακρυγόνα και τα άλλα χημικά, αυτοί που είναι;; Άφαντοι. Τότε είναι που δολίως αποσύρονται και αφήνουν τον κόσμο στο χάος. Κι εσύ τρέχεις πέρα-δώθε για να ξεφύγεις από τον κλοιό που σφίγγει.

Από την μια μεριά τα ΜΑΤ, με ασφαλή εξοπλισμό για τα χημικά και με οπλοστάσιο άμεσης καταστολής. Από την άλλη οι πληρωμένοι τραμπούκοι, οι γνωστοί άγνωστοι, που περιμένουν το σύνθημα για το νταβαντούρι. Και οι δύο ομάδες, φιλαράκια από παλιά, επιδίδονται με μίσος και μανία στην διάλυση της ειρηνικής διαδήλωσης.

Και οι δύο έχουν κοινό αφεντικό. Την κυβέρνηση.

Οι διοργανωτές προκαλούν την διαδήλωση. Έτσι έχουμε την βαλβίδα εκτόνωσης.  Τα ΜΑΤ που υποτίθεται σε προστατεύουν, είναι άλλη μια μορφή κρατικής βίας, καλυμμένης υπό το πρόσχημα καταστολής επεισοδίων και ασφάλειας του κοινού. Εμφανίζουν τους μπαχαλάκηδες ως κίνδυνο και έτσι δικαιολογημένα ξεφορτώνουν δακρυγόνα, κρότου λάμψης και τα υπόλοιπα χημικά.

- Ναι, έτσι που θέτεις το θέμα, μάλλον έχεις δίκιο και πρέπει να αλλάξουμε τακτική. Αλλά πως;;

- Χαίρομαι που τα βρίσκουμε και θα απαντήσω ευθέως στο *πως*.

ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ, φίλε μου. Έχεις καταλάβει πλέον την συμπαιγνία των τυπικά ελληνικών κομμάτων.  Είναι μια μεγάλη αγκαλιά κοινών συμφερόντων και επιδιώξεων, οι οποίες κινούνται ολοφάνερα εναντίον του Έθνους μας. Η πατρίδα κινδυνεύει άμεσα και τα μέτρα πρέπει να είναι άμεσα.

Υπάρχουν, όπως καταλαβαίνεις κι άλλοι τρόποι αντιμετώπισης της κρατικής ασυδοσίας.  Το κράτος δικαίου έχει προ πολλού καταλυθεί. Σε καταληστεύουν ασύστολα και όσο σκύβεις και δέχεσαι φιλοδωρήματα για την υπακοή σου, τόσο εντείνονται και γιγαντώνονται οι άνομες ορέξεις των κυβερνώντων. Η συνήθης, τυπική μορφή της διαδήλωσης δεν είναι αποτελεσματική. Μόνον η ένωσή μας, μια πανελλήνια δράση, θα απαντήσει στην κρατική αναλγησία.

Το πνεύμα και οι ιδέες της ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ προωθούν το Έθνος στην μεγάλη ανάδειξη του ως ρυθμιστή και αρωγό για την δημιουργία της Ελλήνων Πολιτείας, με νόμους, αρχές και αξίες που σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι τόσον αναγκαίες.

Χρήστος Κράγιας