Οι μνήμες του χθες, ισχυροποιούν το αύριο
Η μνήμη (αν υπάρχει) λειτουργεί εκούσια και ακούσια. Εξαρτάται δλδ από το επίπεδο νόησης του καθ’ ενός μας, και κατά πόσον την χρησιμοποιούμε ως εφόδιο ή ως όπλο. Τρέχοντα γεγονότα είναι δυνατόν να επαναφέρουν στην επιφάνεια αναμνήσεις παρελθόντος, που η ενεργοποίηση τους αφορά μελλοντικές εξελίξεις. Βεβαίως, πρέπει να υπάρχει διάθεσης χρήσης της μνήμης, ειδάλλως δεν υπάρχει λόγος σκοπιμότητας.
Αναλόγως της ηλικίας μας, περάσαμε πολλές προεκλογικές περιόδους και αναλόγως γευτήκαμε τα αποτελέσματα από τις κυβερνήσεις που προέκυψαν. Τώρα βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέας συγκυρίας και όπως αντιλαμβάνομαι οι πολίτες στέκονται σε σταυροδρόμι άνευ πινακίδων σημάνσεως προορισμών.
Από την μεταπολίτευση και μετά, στήθηκαν νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, ως δηλώθηκαν, πλην όμως τα θεμέλια, το υπόβαθρον ήτο παρελθουσών εποχών. Απλά και διακριτικά, προς απόκρυψη και παραπλάνηση των πολιτών, ενεδύθησαν νέα ονόματα και χρώματα, συνεχίζοντας απαρατήρητα παλαιές πρακτικές και ιδεολογικές εξαρτήσεις από αφανή, διεθνή ξένα κέντρα λήψης πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων.
Η μνήμη των παλαιότερων εξ ημών αδυνάτησε εκουσίως ή ακουσίως. Οι νεότεροι, λόγω μη γνώσεως και έλλειψης εμπειριών, αγνοούν αυτήν την προέλευση των κομμάτων και με την προσεκτικά διαμορφωμένη πολιτική αποχή των νέων ψηφοφόρων, αποφεύγουν να ασχοληθούν με αυτήν την τόσον σοβαρή για το μέλλον τους, διαδικασία. Και στις δύο περιπτώσεις προσβάλλουμε εαυτούς και κακοποιούμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Τα νεοφανή κόμματα, απότοκοι παλαιολιθικών πρακτικών, ενεργοποιούνται και εργαλειοποιούν την απουσία της μνήμης μας, αποκομίζοντας τα ανάλογα κέρδη. Οι απόγονοι οικογενειών πολιτικών δεινοσαύρων, κατάλληλα εκπαιδευμένοι, εμφανίζονται ως πανάκεια και δυναστικά μας οδηγούν σε αυτοκαταστροφικές για εμάς ατραπούς.
Λησμονήσαμε, δυστυχώς, ο,τι προηγήθηκε και μας σημάδεψε. Αδιαφορούμε για την επόμενη μέρα, κουρασμένοι και αποσυντονισμοί, διότι ενδόμυχα φοβόμαστε την ανάληψη ευθυνών. Έτσι θεριεύει η πολιτική εκτροπή και οι αγύρτες περιφερόμενοι ανά την επαρχία πολιτικοί, βρίσκουν λίαν εύφορο έδαφος και κλίμα για τις εξαγγελίες τους. Αυτές που χρόνια ακούμε, αλλά ποτέ δεν πραγματοποιούνται και μετατίθενται πάντα για το τέλος της τετραετίας.
Έχουν κατανοήσει προ πολλού την αδυναμία μας για ανάκληση της μνήμης και αδίστακτοι όντες, δεν φείδονται ποταμού υποσχέσεων. Ακούμε περί δεσμεύσεων, αλλά φευ, το μόνον που δεσμεύεται και παραμένει στάσιμο είναι το μέλλον μας. Επιλεκτικά κι εκείνοι ξεχνούν τα πεπραγμένα τους και όλη η πολιτική στημένη αντιπαράθεση, περιορίζεται σε προσωπικές, λεκτικές επιθέσεις. Αναφέρονται σε σκάνδαλα αντιπάλων, αποσιωπούν τα δικά τους.
Ανασύρουν καταχρήσεις παρελθουσών εποχών, αποφεύγουν τις βαρύτατες δικές τους ευθύνες. Ευκαιρία για συκοφαντία επί προσωπικού επιπέδου, απουσία ορθού πολιτικού λόγου. Ως να μην υπάρχει λαός που αγωνία για να ακούσει τι για το αύριο, αναλίσκονται σε πρόχειρα κατασκευασμένες αντιπαλότητες. Όλη η προεκλογική αντιπαράθεση είναι μια επιφανειακή θεώρηση, αποφεύγουν να ενσκήψουν βαθιά στα κοινωνικά προβλήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν, διότι είτε δεν θέλουν είτε τους είναι αδιάφορα.
Όμως οι καιροί αλλάζουν καθώς φαίνεται και οι λόγοι είναι πολλοί, οι πολίτες εγείρονται από την πολιτική λήθη και επαναφέρουν την μνήμη τους. Τώρα βλέπουν αλλιώς τι μέλλει γενέσθαι και η αντίδραση γίνεται τσουνάμι δημιουργίας. Τώρα εκουσίως αποχαρακτηρίζονται από παλαιοκομματικές συνήθειες και επιρροές. Τώρα η πολιτική αφύπνιση γιγαντώνεται και οι πολυδιασπαστικές πρακτικές των κομμάτων καταργούνται.
Τώρα ο κατακερματισμός της πολιτικής ορθής βούλησης, παύει. Τώρα οι πολίτες εννοούν την ΕΝΩΣΗ τους, ως απόρροια της εμφάνισης της ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ.
Άνευ δεσμών και υποχρεώσεων προς τρίτους, παρά μόνον προς την πατρίδα και τους ίδιους, συνέρχονται και ομόνοα αποφασίζουν για το μέλλον τους. Οι μνήμες του χθες, ισχυροποιούν το αύριο.
Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ είναι η νέα ασφαλής πραγματικότητα και ο μόνος πολιτικός κόμβος και προορισμός.
Χ.Κ,