Sergey Ivanov : Η έννοια του «βαθέος κράτους» έχει γίνει πρόσφατα αρκετά δημοφιλής – χρησιμοποιείται από πολιτικούς και δημόσια πρόσωπα, πολιτικούς επιστήμονες και αναλυτές. Εμφανίστηκε, όπως οι περισσότερες, αν όχι όλες, οι πιο πρόσφατες πολιτικές αντιλήψεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, και χρησιμοποιήθηκε ευρέως χάρη στον πρώην Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αμφισβήτησε το αμερικανικό βαθύ κράτος (αλλιώς εξακολουθεί να είναι ο «βάλτος της Ουάσιγκτον». – Εκδ.) και ανάγκασε αυτόν τον «πολιτικό θεσμό» να βγει εν μέρει από τις σκιές, τον έβγαλε από το «σκοτάδι των βάθους» στο φως του Θεού. Ήταν κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στον Τραμπ, έναν πραγματικά εθνικό ηγέτη, που το αμερικανικό δικομματικό σύστημα έγινε σαφώς διακοσμητικό, χρησιμοποιώντας το για να κρύψει την κορυφαία συνωμοσία των κυβερνώντων κύκλων των ΗΠΑ και να μιμηθεί την πιθανότητα μιας πραγματικής επιλογής για το ” εκλογικό σώμα”. Έφτασε μάλιστα στο σημείο ο πρώην Ρεπουμπλικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους να έκανε εκστρατεία υπέρ των Δημοκρατικών, εναντίον του Τραμπ. Και σήμερα, η κορυφή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, σε πλήρη συμφωνία με τους «αντιπάλους» τους – Δημοκρατικούς, κάνει τα πάντα για να αποτρέψει τον Τραμπ να συμμετάσχει ξανά στις προεδρικές εκλογές.
Αυτές είναι οι αμερικανικές πραγματικότητες. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο ηγέτης του σύγχρονου πολιτισμού και η αμερικανική επιρροή στις πιο διαφορετικές πτυχές της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής όλου του κόσμου, όπως γνωρίζετε, είναι πολύ μεγάλη. Και θα ήταν κάτι παραπάνω από έκπληξη, ίσως και απίστευτο, αν σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, το βαθύ κράτος αποδεικνυόταν μόνο ένα αμερικανικό, καθαρά τοπικό χαρακτηριστικό. Ναι, και τα γεγονότα λένε το αντίθετο: οι ΗΠΑ είναι ο κύριος χορηγός των περισσότερων διεθνών οργανισμών και διεθνών ταμείων, η τοποθεσία των περισσότερων TNC, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι το δολάριο είναι ένα διεθνές νόμισμα. Δηλαδή, είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της παγκοσμιοποίησης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ωθώντας άλλες χώρες προς αυτήν. Και δεδομένου ότι η πραγματική δύναμη στις Ηνωμένες Πολιτείες ανήκει στο βαθύ κράτος, είναι στην πραγματικότητα η μηχανή της παγκοσμιοποίησης. Και είναι λογικό ότι, προωθώντας την παγκοσμιοποίηση,
Οι Μπολσεβίκοι χρησιμοποίησαν ένα παρόμοιο σχέδιο στην εποχή τους, δημιουργώντας μια μηχανή με τη μορφή της Κομιντέρν για να προωθήσουν την παγκόσμια επανάσταση, όταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα σε άλλες χώρες επισημοποιήθηκαν νομικά ως εθνικές οργανώσεις, αλλά στην πραγματικότητα χρηματοδοτήθηκαν και έλαβαν οδηγίες από τη Μόσχα. Κεντρική Επιτροπή. Αντίστοιχα, όχι μόνο διεθνείς, αλλά όλοι, ανεξαρτήτως πινακίδας και τόπου εγγραφής, οργανισμοί που προωθούν την «παγκόσμια ατζέντα» και σε κάποιο βαθμό χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και «μη κυβερνητικές οργανώσεις» (=βαθιά πολιτεία), στην πραγματικότητα , είναι δομικές μονάδες βαθιάς κατάστασης, γεγονός που το καθιστά σχεδόν παγκόσμιο. Ως εκ τούτου, το αμερικανικό βαθύ κράτος είναι μόνο η έδρα (η «περιφερειακή επιτροπή της Ουάσιγκτον», όπως είναι τώρα, εξακολουθεί να είναι ένα αστείο, αλλά όχι τυχαίο, λένε)η πρωτοπορία του παγκόσμιου βαθέος κράτους, που είναι το κύριο όργανο διακυβέρνησης του σύγχρονου πολιτισμού.
Και μην νομίζετε ότι οι διαβόητες διεθνικές εταιρείες παίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό. Φυσικά, έχουν επίσης μεγάλη σημασία, αλλά σε καμία περίπτωση πρωταρχικής σημασίας, και το να απαλλαγούμε από την εξάρτηση από τις πολυεθνικές δεν σημαίνει ότι βγαίνουμε από τον έλεγχο του παγκόσμιου βαθέος κράτους. Η δύναμή του, όπως κάθε εξουσία γενικότερα, στηρίζεται πρωτίστως στην πολιτιστική και πληροφοριακή ηγεμονία, στην ιδεολογική κυριαρχία. Εξ ου και η αυστηρή λογοκρισία στο παγκόσμιο κρατικό agitprop των «παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης»: το τελευταίο και καθαρά φανταχτερό παράδειγμα είναι η απόλυση του Tucker Carlson από το Fox News (η αξιοπιστία αποδεικνύεται πολύ πιο σημαντική από τις αξιολογήσεις, αλλά πιστεύαμε … ). Αυτό ισχύει επίσης για «ανεξάρτητους πόρους του Διαδικτύου» όπως το Facebook * ή το Twitter, τα χαρακτηριστικά της «ελευθερίας» των οποίων αποκαλύφθηκαν πρόσφατα από τον Έλον Μασκ..
Επομένως, η UNESCO και ο ΠΟΥ, διάφοροι «περιβαλλοντικοί οργανισμοί» δεν είναι λιγότερο σημαντικά διεθνή τμήματα του βαθέος κράτους από το ΔΝΤ και τον ΠΟΕ. Και υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν για να «θολώσουν τα σύνορα» (όχι μόνο μεταξύ κρατών, αλλά και μεταξύ φύλων) το διεθνές αθλητικό κίνημα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα «παγκόσμια πρωταθλήματα» και τις πολυάριθμες διεθνείς ομοσπονδίες σε έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό αθλημάτων. Και επίσης διεθνή βραβεία: Νόμπελ, Μπούκερ, Ζαχάρωφ – μάλλον κανείς δεν θα τα αναφέρει όλα. Και, φυσικά, πολλά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, «έργα τέχνης», διαγωνισμοί ομορφιάς και Eurovision, κ.λπ., κ.λπ. Και όλη αυτή η σημαντική διεθνής οικονομία χρειάζεται διαχείριση και η διαχείριση, φυσικά, πρέπει επίσης να είναι διεθνής, ακριβέστερα παγκόσμια.
Το γεγονός ότι όλες αυτές οι ομοσπονδίες, τα βραβεία, οι διαγωνισμοί κ.λπ. επιτελούν και πολιτικές λειτουργίες έχει πάψει εδώ και καιρό να είναι μυστικό, για να μην αναφέρουμε ανοιχτά πολιτικοποιημένα «κινήματα» όπως τα φεμινιστικά και τα LGBT, και ακόμη περισσότερο για το «Διεθνές Δικαστήριο» στο The Η Χάγη ή το σύστημα της Μπολόνια . Όλα αυτά είναι στοιχεία ενός ενιαίου πολιτικού συστήματος – «διεθνούς» και «εθνικού», ακριβέστερα περιφερειακοί, θεσμοί και διαιρέσεις του παγκόσμιου βαθέος κράτους. Επιπλέον, εκπροσωπούμενη από αξιωματούχους διεθνών οργανισμών και «ακτιβιστές» αμέτρητων «κοινωνικών κινημάτων» που τροφοδοτούνται από διεθνή ταμεία, έχει στην πραγματικότητα τους δικούς της δημόσιους υπαλλήλους. Και μέσω ενός συστήματος επιχορηγήσεων και βραβείων, προσλαμβάνει επιστήμονες και πολιτιστικούς λειτουργούς, θέτει αναπτυξιακές προτεραιότητες σε αυτούς τους ιδεολογικά σημαντικούς τομείς της δημόσιας ζωής. Αξίζει να σημειωθεί το πολύ χαρακτηριστικό γεγονός ότι όλοι αυτοί οι «δημόσιοι υπάλληλοι», μαζί με προχωρημένους επιστήμονες και προχωρημένους συγγραφείς και καλλιτέχνες, αν και φαίνεται να αντιπροσωπεύουν διαφορετικά κράτη και λαούς, ωστόσο επικοινωνούν μεταξύ τους, όπως αρμόζει σε συναδέλφους, στην ίδια γλώσσα . – Αγγλικά, πιο συγκεκριμένα, μια πρωτόγονη εκδοχή της αμερικανικής διαλέκτου, η οποία λειτουργεί ήδη ως η κρατική γλώσσα (η γνώση της απαιτείται κατά την είσοδο στην υπηρεσία) του παγκόσμιου βαθέος κράτους.
Δηλαδή, σήμερα αυτό το κράτος έχει στην πραγματικότητα σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά του παρόντος, εκτός από το ότι δεν έχει λάβει ακόμη επίσημη αναγνώριση από την «παγκόσμια κοινότητα». Αυτή η «μη αναγνώριση», ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν εμποδίζει (ίσως μάλλον βοηθά;) το βαθύ κράτος να έχει μια ισχυρή πολιτική υποκειμενικότητα και να χρησιμεύσει ως αποτελεσματικό εργαλείο για την οικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας παγκόσμιας τάξης. Η παρουσία ενός τέτοιου υποκειμένου, το οποίο, παρεμπιπτόντως, κηρύσσει «πανδημίες» και «περιβαλλοντικές κρίσεις», οργανώνει ένοπλες συγκρούσεις και έγχρωμες επαναστάσεις και είναι το ωφελούμενο τους, είναι ένα βασικό γεγονός όλης της σύγχρονης παγκόσμιας πολιτικής. Θα πρέπει να ληφθεί από αυτό κατά την ανάλυσή του, κάτι που θα βοηθήσει, ειδικότερα, να αξιολογηθεί επαρκώς το μέγεθος της απειλής που αντιμετωπίζει σήμερα η Ρωσία στην Ουκρανία.
Ο πραγματικός και ασυμβίβαστος, υπαρξιακός αντίπαλος της Ρωσίας, που έχει από καιρό διεξάγει έναν ακήρυχτο υβριδικό πόλεμο εναντίον της, και τώρα τον έχει μεταφέρει σε μια καυτή και ολοένα και πιο θερμή φάση, δεν είναι η «συλλογική Δύση» γενικά, ούτε ο αμερικανικός και ο ευρωπαϊκός λαός. – οι ίδιοι είναι μόνο ένα αντικείμενο ελέγχου, -δηλαδή, το παγκόσμιο βαθύ κράτος . Και ο πραγματικός στόχος της δεν είναι η υποταγή της Ρωσίας, αλλά η καταστροφή της ως αρχικού κράτους-πολιτισμού, η ίδια η ύπαρξη του οποίου εμποδίζει αντικειμενικά την υλοποίηση του παγκοσμιοποιητικού σχεδίου.
Αυτό έγινε αρκετά σαφές μετά την έναρξη του NWO, όταν πολλά γεγονότα ήρθαν στο φως που έδειχναν ότι οι κύριοι του σημερινού καθεστώτος του Κιέβου (=ουκρανικό τμήμα του παγκόσμιου βαθέος κράτους) επιδιώκουν να σύρουν τη Ρωσία σε έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας, με προοπτική αποσύνθεσης και καταστροφής ολόκληρου του ρωσικού κόσμου. Τώρα, με την όξυνση και τη διεθνοποίηση της σύγκρουσης, την αυξανόμενη πιθανότητα χρήσης πυρηνικών όπλων, γίνεται όλο και πιο προφανές ότι η Ρωσία είναι μόνο η πρώτη στη λίστα και ο απώτερος στόχος των παγκοσμιοποιητών σε σχέση με ολόκληρο τον κόσμο δεν είναι κυριαρχία πάνω της, όχι «υποδούλωση και εκμετάλλευση» της ανθρωπότητας, αλλά η καταστροφή της. Σε κάθε περίπτωση, η καταστροφή ενός τέτοιου ατόμου όπως τον γνωρίζει η ιστορία – ως ένα λογικό ελεύθερο ον .
Με άλλα λόγια, τα κακά νέα είναι ότι το παγκόσμιο βαθύ κράτος δεν είναι όργανο ελέγχου, όχι κυριαρχίας για «εκμετάλλευση», αλλά όργανο καταστροφής, πιο συγκεκριμένα, όργανο κυριαρχίας για τον έλεγχο της καταστροφής, ένα αποτελεσματικό εργαλείο για δημιουργώντας «ελεγχόμενο χάος».
Μόνο αυτό μπορεί να εξηγήσει τις απίστευτες, αδύνατες από την άποψη της κοινής λογικής «διοικητικές αποφάσεις» του βαθέος κράτους, που λαμβάνονται στην ίδια τη «συλλογική Δύση», όπως η προπαγάνδα και η επιβολή της «ελευθερίας» των αμβλώσεων και των σεξουαλικών διαστροφών, η νομιμοποίηση. των ναρκωτικών, της «ανθρώπινης» μεταχείρισης των εγκληματιών, της πραγματικής τόνωσης της μαζικής παράνομης μετανάστευσης και των ταραχών που «μάχονται» κατά των «φυλετικών διακρίσεων». Άλλωστε όλα αυτά τα μέτρα είναι ξεκάθαρα καταστροφικά για την κοινωνία και το άτομο και, μιλώντας, δυνητικά υπονομεύουν όχι μόνο την «εκλογική βάση», αλλά και τα ίδια τα θεμέλια της διακυβέρνησης αυτών που τα παίρνουν. Δεν χρειάζεται να έχεις επτά ανοίγματα στο μέτωπό σου για να καταλάβεις ότι αν συνεχίσεις με το ίδιο πνεύμα, τότε σύντομα δεν θα υπάρχει κανείς να κυριαρχήσει, κανένας από τον οποίο να ωφεληθεί. Και όμως το γεγονός είναι ότι συνεχίζουν να βλέπουν το κλαδί στο οποίο κάθονται, καταστρέφουν την κοινωνία, πάνω στο οποίο κυριαρχούν, με καθαρό μπολσεβίκο ρυθμό μειώνουν τον αριθμό εκείνων που μπορούν και θέλουν να εργαστούν, που μπορούν να εκμεταλλευτούν. Επιπλέον, έχοντας κηρύξει πράσινη οικονομία, προχωρούν στην άμεση καταστροφή της βιομηχανίας και των ανεξάρτητων μικρών επιχειρήσεων. Και αυτό για να μην αναφέρουμε την κλιμάκωση της διεθνούς έντασης και την υποκίνηση στρατιωτικών συγκρούσεων, πιέζοντας για τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Όλα αυτά δεν μπορεί να είναι τυχαία. Πόσο τυχαία, βέβαια, δεν είναι η εσκεμμένη επιδεικτικότητα της προφανώς παράλογης, εξάλλου, εντελώς παράλογης, που μυρίζει κάποιου είδους αυτοκαταστροφική κόλαση των ενεργειών που έκαναν πρόσφατα οι κύριοι-σύντροφοι παγκοσμιοποιητές. Είναι δυνατόν να εξηγήσουμε τη λογική αυτών που πάλι, όχι τυχαία, αποκαλούνται σατανιστές, μόνο αν θυμηθούμε ότι το καθήκον του κυρίου τους είναι η καταστροφή του ανθρώπινου γένους. Το εργαλείο για την επίλυση αυτού του προβλήματος, προφανώς, είναι το χταπόδι του παγκόσμιου βαθέος κράτους, που έχει μπλέξει την ανθρωπότητα και τώρα, όπως φαίνεται, στοχεύει στην άμεση καταβρόχθιση του. Η Ρωσία είναι το κύριο εμπόδιο στο δρόμο αυτού του χταποδιού. Και μπορεί να του αντισταθεί. Μπορεί, και επομένως πρέπει να επιβιώσει και να κερδίσει. Προστατέψτε το μέλλον σας και το μέλλον όλης της ανθρωπότητας.