Πάμε για REUNION και ναι.. θα βγει!!

Το μυαλό μας πάει αμέσως, κατευθείαν στις εκδηλώσεις αυτές που μαζεύονται οι παλιοί συμμαθητές. Όντως συχνότατα βλέπουμε αποφοίτους σχολείων να ξανασυναντιούνται μετά από δεκαετίες. Πολλές αναμνήσεις, συγκινήσεις, χαρά διότι έχουμε κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα, που μαζί τους διανύσαμε πολλά σχολικά χρόνια και η επανένωση δίνει δύναμη και ελπίδα για την επόμενη. Βέβαια τιμούμε κι αυτούς που λείπουν.

Στο διάβα της ζωής μας, με καλούς και άσχημους καιρούς, μέσα από συμπληγάδες ή πράσινα λιβάδια, έχουμε περάσει από διάφορους χώρους και κυρίως πολιτικούς. Η πολιτική μας πορεία εκκινεί από κάποιους παράγοντες που διαχρονικά συνεχίζουν να υπάρχουν και να συντηρούν τα πολιτικά κόμματα. Κατ’ αρχάς οι οικογενειακές καταβολές, δίνουν το σήμα και τον προορισμό σε κάθε νέο μέλος που ανακαλύπτει την πολιτική. Η υποχρεωτική συνέχεια πολλάκις αναιρείται από νέες προσλαμβάνουσες και ειδικά στα χρόνια της φοίτησης σε πανεπιστήμια, που τόσο προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι αιώνιοι φοιτητοπατέρες και καθοδηγητές.

Στην ενηλικίωση και αναλόγως του βιοτικού επιπέδου και της άνεσης χρημάτων, πάλι παρατηρούμε μεταπηδήσεις από πολιτικό χώρο σε κάποιον άλλο. Το ίδιο συμβαίνει σε υπερφίαλα, φιλόδοξα και ενδεχομένως απολίτικα άτομα, που μόνον μέλημα έχουν την εξασφάλιση θέσεων αμειβομένων εξαιρετικά.

Είναι αυτές οι μεταγραφές πολιτικών, που δεν διαφέρουν σε τίποτα από ποδοσφαιριστές. Και μετά μιλάμε για πολιτικές ιδεολογίες που η μάζα ακολουθεί πειθήνια. Ο Έλλην πολίτης, μέσα στον κυκεώνα πολιτικών συνθημάτων, υποδείξεων και κατευθύνσεων, βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν μηχανισμό κατακερματισμού νόησης και βούλησης.

Οι πολιτικοί αγύρτες, με όχημα τα κόμματα, φορτωμένοι κίβδηλα στολίδια και με την κατάχρηση των αναγκών των πολιτών, στήνουν φανταστικά σκηνικά τόσον καταστροφής όσον και ευημερίας. Με την χρήση του φόβου, βιάζουν την λογική σκέψη του ψηφοφόρου και προσφέρουν εναλλακτικές, αναγκαστικά εύπεπτες από την μάζα που βλέπει παντού εχθρούς και σωτήρες. Έτσι το μόνον σίγουρο που αποδεικνύεται εύκολα, είναι η διασκορπισμένη και επομένως αδύναμη βούληση του εκλογικού σώματος.

Ο πολίτης είναι πανικοβλημένος. Βλέπει, κρίνει και πλέον αισθάνεται μετά λύπης του, πόσο βάναυσα τον χειρίστηκαν και τον εκμεταλλεύτηκαν οι πολιτικοί και τα κόμματα. Εξανίσταται για την διατοπική πορεία της χώρας που κινδυνεύει να γίνει χώρος, αναλογίζεται τις ευθύνες του και τον χαμένο χρόνο και τείνει να δει την ζωή του σε μια άλλη πολιτική διάσταση. Τέλος η ανοχή του πολιτικού εξευτελισμού.

Το παλιρροϊκό κύμα του κομματισμού μας πνίγει, μας καταπίνει. Θέλει ο πολίτης να ξαναβρεί τον εαυτόν του, να συναντηθεί με τους συμπολίτες του που πολλές φορές ήρθε σε ρήξη και αντιπαράθεση για πολιτικές διαφορές και αναζητά ένα πολιτικό reunion.

Εδώ , λοιπόν, είμαστε στον σωστό τόπο και χρόνο. Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού και αναβολή δεν υπάρχει. Το reunion που όλοι επιθυμούμε είναι η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ. Αφού αναγνωρίζουμε λάθη και παραλήψεις παρελθόντος και αφού με γενναιότητα και αταλάντευτη βούληση θέλουμε να σβήσουμε αμαρτωλές πρακτικές, δεν υπάρχει άλλος χώρος από την ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ. Ακομμάτιστοι, με την ελληνική σημαία, καταργούμε τα ποικιλόχρωμα παρατράγουδα του πολιτικού κατεστημένου.

Σύνθημα η ένωσή, η ομόνοια, ο κοινός σκοπός και στόχος, η κοινή πορεία, η ανάδειξη του πολίτη σε απόλυτο διαμορφωτή της ζωής που πάντα επιθυμούσε. Η επανένωση μας δρα καταλυτικά και μας κατευθύνει στο πρέπον και το ορθόν.

Το Έθνος και η πατρίδα μας θέλει δυνατούς και ενωμένους. Και η μοναδική έκφραση αλλά και μέγιστη δυνατότητα αναπλήρωσης όλων αυτών που χάσαμε και αναπολούμε, είναι η ενσωμάτωση και συσπείρωση μας στον πολιτικό φορέα που επισήμως και αταλάντευτα πασχίζει και βαδίζει για ένα τεράστιο πανεθνικό reunion.

Καιρός να σμίξουμε, αδέλφια.

Χρήστος Κράγιας