ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ
ΝΑ ΠΩΛΕΙΤΑΙ
Ενώ ακόμη το έθνος θρηνεί τον άδικο χαμό δεκάδων αθώων ψυχών και η χώρα
βρίσκεται σε τροχιά εκλογών, ύψιστη προτεραιότητα της απερχόμενης
κυβέρνησης αποτελεί η πληρωμή ανεξόφλητων γραμματίων προς τους ντόπιους
και ξένους δυνάστες. Στο πλαίσιο αυτής της επαίσχυντης διεκπεραίωσης
εντάσσεται και το προσφάτως ψηφισθέν νομοσχέδιο για την μετονομασία
της «Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας» σε «Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας
και Υδάτων», με το οποίο ανατίθεται στην δήθεν ανεξάρτητη αρχή η ρύθμιση της παροχής
υπηρεσιών ύδρευσης και της επεξεργασίας αστικών αποβλήτων.
Η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της ΡΑΕ και η συνακόλουθη αναβάθμισή της,
υπό το πρόσχημα του εξορθολογισμού και του εκσυγχρονισμού, είναι κατ’ ουσίαν
το πρώτο θεσμοθετημένο βήμα προς την εμπορευματοποίηση και την
ιδιωτικοποίηση ενός ακόμα δημόσιου αγαθού. Ένα βήμα, που ετέθη ως
προαπαιτούμενο για την απρόσκοπτη εκταμίευση της τρίτης δόσης του Ταμείου
Ανάκαμψης. Παρά τις διαβεβαιώσεις των γαλάζιων στελεχών ότι δεν υπάρχει
πρόθεση ή διάθεση της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει τους παρόχους ύδατο
ς και ότι ο ρόλος της ανεξάρτητης αρχής περιορίζεται στην εποπτεία και στον
έλεγχο, έχουμε κάθε λόγο να θέτουμε υπό ερώτηση τα κυβερνητικά
λεχθέντα και πραχθέντα.
Και αυτό γιατί, ενώ η (σχετική με τα προαπαιτούμενα) δέσμευση αφορούσε
την σύσταση και λειτουργία ΝΕΑΣ ρυθμιστικής αρχής για τα ύδατα και τα λύματα,
οι κυβερνώντες επέλεξαν την καθ’ όλα ύποπτη διεύρυνση του ρόλου μιας ήδη
υφιστάμενης αρχής, κύρια αρμοδιότητα της οποίας είναι η εποπτεία της εγχώριας
αγοράς ενέργειας και η λήψη μέτρων για την επίτευξη του στόχου της
απελευθέρωσης των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Είναι
προφανές ότι η υπαγωγή ενός δημόσιου αγαθού στην δικαιοδοσία μιας αρχής,
που εποπτεύει, ρυθμίζει, και απελευθερώνει αγορές, ενέχει τον κίνδυνο
(ή υποκρύπτει την πρόθεση) εμπορευματοποίησης αυτού του αγαθού με όρους
ελεύθερης αγοράς. Δηλαδή, με όρους ενός συστήματος που αποκλείει εντελώς,
ή περιορίζει στο ελάχιστο, την δυνατότητα κυβερνητικών παρεμβάσεων για
την θέσπιση προστατευτικών φραγμών εισόδου στην αγορά, και ανοίγει έτσ
ι διάπλατα τον δρόμο στις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Κάτι τέτοιο, άλλωστε, υποδηλώνει και η έντεχνη αοριστότητα του Άρθρου 3 του
Νομοσχεδίου, το οποίο συγκαταλέγει μεταξύ των Παρόχων Υπηρεσιών Ύδατος
ΚΑΙ νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δίκαιου. Ο πολιτικός φορέας
ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ καταγγέλλει την απερχόμενη κυβέρνηση για δόλια
μεθόδευση εμπορευματοποίησης ενός ύψιστου δημόσιου αγαθού, όπως το νερό,
και παράδοσής του στις αδηφάγες διαθέσεις των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων
που καταληστεύουν τον εθνικό μας πλούτο. Δεσμεύεται δε, να αποκαταστήσει την
κατάφωρη αδικία εις βάρος του έθνους, ακυρώνοντας το επονείδιστο
νομοσχέδιο και ξαναδίνοντας στο νερό τον χαρακτήρα ενός θείου δώρου,
το οποίο δεν το παράγει κανείς και γι΄αυτό δεν μπορεί ποτέ να πωλείται.
ΠΗΓΗ:
https://ippokratis555.blogspot.com/2023/03/blog-post_26.html?fbclid=IwAR22945IINIXFy-vETugk49R1KHdAe4THqq7MKcag-zt3V39ZpzkU4G6ShY