 |
Έλα να τα πούμε…. |
Εδώ είμαστε φίλε μου. Σ’ εσένα απευθύνομαι μιας και γνωριζόμαστε καλά. Χρόνια τώρα αναπτύχθηκε μια σχέση φιλίας και συναγωνισμού. Βλέπεις ζούμε στην ίδια κοινωνία μαζί με μύρια συνανθρώπους μας, αλλά επειδή δεν είναι δυνατόν να τα πούμε όλα με όλους, ευκαιρία να τα πούμε οι δυο μας και να τα βάλουμε όλα στο τραπέζι. Είναι δυνατόν όλα;;; ρωτάς.
Και βέβαια είναι διότι όλα είναι μια άρρηκτη συνάρτηση με την πολιτική. Σε κάθε συνάντηση πολιτών, σε καφέ, ταβέρνες, σπιτικές μαζώξεις κλπ., έρχεται η στιγμή που η κουβέντα τρέπεται στην πολιτική. Το πρόσεξες;;; Ναι ,έτσι είναι γιατί χωρίς να το αισθάνεσαι, εσύ ο πολίτης δημιουργείς την πολιτική και τον πολιτισμό.
Και μια πολιτική συζήτηση, χωρίς ακραίες κορώνες, όντως είναι δείγμα πολιτισμού. Έτσι σε ανύποπτο χρόνο, σχολιάζουμε και κρίνουμε όλους αυτούς που δώσαμε το δικαίωμα να αποφασίζουν για εμάς, με μια ελαφρότητα που αγγίζει τα όρια της απάθειας και αδιαφορίας. Μόνον που τώρα σε βλέπω να δυσκολεύεσαι και να δυστροπείς στα τεκταινόμενα που σωρηδόν αποκαλύπτονται. Έχεις αντιληφθεί πλέον την συμπαιγνία των πολιτικών.
Μια μεγάλη παρέα με κοινά συμφέροντα, που συγκρούονται τάχα για το καλό του λαού. Αλλά όπως το παραδέχεσαι αυτοί μας ανταγωνίζονται. Ο οχετός των χρηματισμών και των σκανδάλων που ξέσπασε πρόσφατα, είναι μια διαχρονική τακτική και οι αλληλοκατηγορίες απλά πιστοποιούν ότι αυτό το σύστημα που συντηρούμε με την ψήφο μας, βρωμάει και πρέπει να αλλάξει επειγόντως. Επειγόντως διότι μολύνει τα πάντα και το ζοφερό μέλλον είναι προ των θυρών. Η εκτροπή των χρηστών πολιτικών ηθών, είναι μη αναστρέψιμη, εάν σαν πολίτες υπεύθυνοι συνεχίζουμε να ζούμε μέσα στην ομιχλώδη, δύσοσμη, πυώδη κατάσταση που σχεδιάζεται εις βάρος μας.
Το αντιλαμβανόμαστε βεβαίως σε στενούς κύκλους συζητήσεων, το αποκρύβουμε όμως τελείως όταν πρέπει να εκδηλωθούμε δημοσίως. Γιατί αυτή η φοβία και πολιτική αφωνία;;; Διότι αγαπητέ μου φίλε, βάζεις την ιδιοτέλεια πρώτη σου προτεραιότητα δλδ το ρουσφέτι.
Μα όλα όσα περιμένεις από τους άλλους, είναι δικά σου, γιατί εσύ τα δημιουργείς και είναι δίκαιον να τα διαχειριστείς και να τα απολαύσεις. Με μια προϋπόθεση. Να απαγκιστρωθείς από τα ψευδεπίγραφα κόμματα. Όχι στις πομπώδεις και πάντα προεκλογικές υποσχέσεις, που μετατίθενται όμως συνεχώς στις καλένδες και φτου από την αρχή.
Την υπόσχεση θα δώσεις εσύ ο ίδιος και ο μόνος τρόπος και δρόμος είναι η Ελλήνων Συνέλευσις. Το γνωρίζεις βεβαίως, αλλά απέχεις διότι σε μπόλιασαν με την αμφιβολία της δικής σου δύναμης. Σε έπεισαν πως κάνουν κάτι μεγάλο, κι εσένα δεν σου κόβει.
Απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου σε στήνουν στον τοίχο. Κι όμως τα χαλινάρια τα κρατάς εσύ, μόνον που πρέπει να τα σφίξεις για να αισθανθείς την γοητεία της δυνατής σου προσωπικότητας. Γίνε ο Ηνίοχος και τερμάτισε πρώτος την κούρσα.
Η Ελλήνων Συνέλευσις δημιούργησε τα θεμέλια της Εθνικής αναγέννησης. Το χτίσιμο από δω και πέρα είναι δική σου δουλειά.
Έλα, λοιπόν, να τα πούμε.
Χρήστος Κράγιας