Το πριν και το μετά του αγάλματος της θεάς Αθηνάς για την ελευθερία
της Κρήτης προκαλεί θλίψη. Τα κομμάτια που έχουν απομείνει
συμβολίζουν για πολλούς μια κοινωνία που αδιαφορεί για το παρελθόν,
προσπερνά το παρόν και υπονομεύει το μέλλον της…
Ένα άγαλμα της θεάς Αθηνάς – σύμβολο της ελευθερίας της Κρήτης, δίχασε
τους Χανιώτες από το 1937 έως το 1970 που έστεκε στους Τάφους των Βενιζέλων.
Σήμερα, ό,τι απέμεινε από την καταστροφή του, διάσπαρτο στην περιοχή, σύμβολο
μιας κοινωνίας που αδιαφορεί για το παρελθόν, προσπερνά το παρόν και υπονομεύει
το μέλλον της. Το άγαλμα που απεικόνιζε την θεά Αθηνά ήταν αφιερωμένο στην επέτειο
100 χρόνων από την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τον τουρκικό ζυγό και ήταν
ύψους 17 μέτρων, τοποθετημένο σε κλιμακωτό βάθρο, κατασκευασμένο από κόκκινη
μαρμαρόπετρα της Μάνης. Στην κορυφή του κατέληγε σε σχήμα οβίδας που σκάζει κι
η ελευθερία έβγαινε μέσα από τη φωτιά.
Η θεά Αθηνά φορούσε αρχαϊκή περικεφαλαία και κρατούσε ασπίδα στο αριστερό χέρι
και δόρυ στο δεξί. Το γλυπτό ήταν έργο του Θ.Θωμόπουλου και επιβίωσε (ακόμα και
βομβαρδισμών), από το 1937 μέχρι το 1970 που το άγαλμα απομακρύνθηκε. Ήταν
στραμμένο προς τα δυτικά της πόλης των Χανίων και η ιδέα πίσω από το τεράστιο
μέγεθός του, ήταν για να είναι ορατό από τα πλοία που προσέγγιζαν στο λιμάνι των
Χανίων. Γύρω στο 1970 η παρουσία του προφανώς κάποιους ενοχλούσε και με
πρόσχημα το “χτύπημα από κεραυνό” το γκρέμισαν και τα κομμάτια του υπάρχουν
ακόμα στην είσοδο αριστερά του κήπου.
Το 1984 με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων δρομολογήθηκαν
οι διαδικασίες για την επανατοποθέτηση Αγάλματος της Ελευθερίας στο χώρο που
βρισκόταν το παλιό. Η έρευνα που έγινε απέδειξε ότι δεν ήταν δυνατόν να βρεθούν
τα κομμάτια του και να γίνει ανασύνθεση.‘Ετσι το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε την
συγκρότηση Ερανικής Επιτροπής, ώστε να εξασφαλισθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια
για την κατασκευή νέου αγάλματος.
Η σύσταση της Ερανικής Επιτροπής εγκρίθηκε τελικά από το Υπουργείο Υγείας Πρόνοιας
και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και η σχετική απόφαση δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της
Κυβερνήσεως. Το θέμα όμως και πάλι παρέμεινε στάσιμο. Κάπως έτσι παραμένει μέχρι
και σήμερα, με κομμάτια μαρμάρου να είναι πεταμένα στον χώρο και τις όποιες προσπάθειες
για αποκατάστασή του να έχουν πέσει στο κενό…
Πηγή: zarpanews.gr newsit