Φανταστείτε ένα χωράφι σιταριού που εκτείνεται στον ορίζοντα, που καλλιεργείται για αλεύρι που θα γίνει ψωμί για να θρέψει τους ανθρώπους. Φανταστείτε ότι όλη η εξουσία για την άροση, τη φύτευση, τη λίπανση, την παρακολούθηση και την συγκομιδή αυτού του πεδίου έχει ανατεθεί στην τεχνητή νοημοσύνη: αλγόριθμοι που ελέγχουν τα συστήματα στάγδην άρδευσης, τους αυτοοδηγούμενους ελκυστήρες και τις θεριζοαλωνιστικές μηχανές συνδυασμού, αρκετά έξυπνοι για να ανταποκριθούν στις καιρικές συνθήκες και τις ακριβείς ανάγκες της καλλιέργειας. Μετά, φανταστείτε έναν χάκερ να παρεμβαίνει σε όλο αυτό.
Μια νέα ανάλυση κινδύνου, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Machine Intelligence, προειδοποιεί ότι η μελλοντική χρήση τεχνητής νοημοσύνης στη γεωργία συνοδεύεται από σημαντικούς δυνητικούς κινδύνους για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, τους αγρότες και την επισιτιστική ασφάλεια, οι οποίοι δεν είναι επαρκώς κατανοητοί και υποτιμημένοι.
“Η ιδέα των ευφυών μηχανών που διαχειρίζονται αγροκτήματα δεν είναι επιστημονική φαντασία. Οι μεγάλες εταιρείες είναι ήδη πρωτοπόροι στην επόμενη γενιά αυτόνομων ag-bots και συστημάτων υποστήριξης αποφάσεων που θα αντικαταστήσουν τους ανθρώπους στον τομέα», δήλωσε ο Δρ Asaf Tzachor στο Κέντρο Μελέτης Υπαρξιακών Κινδύνων (CSER) του Πανεπιστημίου του Cambridge, πρώτος συγγραφέας της εργασίας.
“Ωστόσο, μέχρι στιγμής κανείς δεν φαίνεται να έχει θέσει το ερώτημα “υπάρχουν κίνδυνοι που σχετίζονται με την ταχεία ανάπτυξη της γεωργικής τεχνητής τεχνητής ενέργειας;”, πρόσθεσε.
Παρά την τεράστια υπόσχεση της τεχνητής νοημοσύνης για τη βελτίωση της διαχείρισης των καλλιεργειών και της γεωργικής παραγωγικότητας, οι δυνητικοί κίνδυνοι πρέπει να αντιμετωπιστούν υπεύθυνα και οι νέες τεχνολογίες να δοκιμαστούν σωστά σε πειραματικά περιβάλλοντα για να διασφαλιστεί ότι είναι ασφαλείς και ασφαλείς από τυχαίες αποτυχίες, ακούσιες συνέπειες και κυβερνοεπιθέσεις, αναφέρουν οι συγγραφείς.
Στην έρευνά τους, οι συγγραφείς έχουν καταλήξει σε έναν κατάλογο κινδύνων που πρέπει να ληφθούν υπόψη στην υπεύθυνη ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης για τη γεωργία – και τρόπους αντιμετώπισής τους. Σε αυτήν, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις κυβερνοεπιθέσεις που ενδέχεται να προκαλέσουν αναστάτωση στις εμπορικές εκμεταλλεύσεις χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη, δηλητηριάζοντας σύνολα δεδομένων ή κλείνοντας ψεκαστήρες, αυτόνομα drones και ρομποτικές θεριζοαλωνιστικές. Για να προστατευτούν από αυτό, προτείνουν ότι οι «χάκερ λευκού καπέλου» (ή αλλιώς ηθικοί χάκερ) βοηθούν τις εταιρείες να αποκαλύψουν τυχόν ελλείψεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια της φάσης ανάπτυξης, έτσι ώστε τα συστήματα να μπορούν να προστατευθούν από πραγματικούς χάκερ.
Σε ένα σενάριο που σχετίζεται με τυχαία αποτυχία, οι συγγραφείς προτείνουν ότι ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, προγραμματισμένο μόνο για την επίτευξη της καλύτερης απόδοσης των καλλιεργειών, βραχυπρόθεσμα μπορεί να αγνοήσει τις περιβαλλοντικές συνέπειες της επίτευξης αυτού του στόχου, οδηγώντας σε υπερβολική χρήση λιπασμάτων και διάβρωση του εδάφους μακροπρόθεσμα. Η υπερβολική εφαρμογή φυτοφαρμάκων για την επιδίωξη υψηλών αποδόσεων θα μπορούσε να δηλητηριάσει τα οικοσυστήματα, ενώ η υπερβολική εφαρμογή αζωτούχων λιπασμάτων θα μολύνει το έδαφος και τις γύρω υδάτινες οδούς. Οι συγγραφείς προτείνουν τη συμμετοχή εφαρμοσμένων οικολόγων στη διαδικασία σχεδιασμού τεχνολογίας για να διασφαλιστεί ότι αυτά τα σενάρια αποφεύγονται.
Οι αυτόνομες μηχανές θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας των γεωργών, απαλλάσσοντας τους από τη χειρωνακτική εργασία. Ωστόσο, χωρίς τεχνολογικό σχεδιασμό χωρίς αποκλεισμούς, οι κοινωνικοοικονομικές ανισότητες που είναι επί του παρόντος εδραιωμένες στην παγκόσμια γεωργία – συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων μεταξύ των φύλων, της τάξης και των εθνοτικών διακρίσεων – θα παραμείνουν.
Διάφορα ag-bots και προηγμένα μηχανήματα, όπως drones και αισθητήρες, χρησιμοποιούνται ήδη για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις καλλιέργειες και την υποστήριξη της λήψης αποφάσεων των γεωργών: ανίχνευση ασθενειών ή ανεπαρκής άρδευση, για παράδειγμα. Και οι αυτοοδηγούμενες θεριζοαλωνιστικές μηχανές μπορούν να φέρουν μια καλλιέργεια χωρίς την ανάγκη ενός ανθρώπινου χειριστή. Αυτά τα αυτοματοποιημένα συστήματα αποσκοπούν στο να καταστήσουν τη γεωργία πιο αποτελεσματική, εξοικονομώντας το κόστος εργασίας, βελτιστοποιώντας την παραγωγή και ελαχιστοποιώντας τις απώλειες και τα απόβλητα. Αυτό οδηγεί σε αύξηση των εσόδων για τους γεωργούς, καθώς και σε μεγαλύτερη εξάρτηση από τη γεωργική τεχνητή γη.
Ωστόσο, οι καλλιεργητές μικρής κλίμακας που καλλιεργούν την πλειονότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων παγκοσμίως και τροφοδοτούν μεγάλες εκτάσεις του αποκαλούμενου Παγκόσμιου Νότου είναι πιθανό να αποκλειστούν από τα οφέλη που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη. Η περιθωριοποίηση, τα χαμηλά ποσοστά διείσδυσης στο διαδίκτυο και το ψηφιακό χάσμα ενδέχεται να εμποδίσουν τους μικροκαλλιεργητές να χρησιμοποιούν προηγμένες τεχνολογίες, διευρύνοντας τα χάσματα μεταξύ των εμπορικών γεωργών και των γεωργών διαβίωσης.
Με περίπου δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους να πλήττονται από επισιτιστική ανασφάλεια, συμπεριλαμβανομένων περίπου 690 εκατομμυρίων υποσιτισμένων και 340 εκατομμυρίων παιδιών που υποφέρουν από ελλείψεις σε μικροθρεπτικά συστατικά, οι τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης και η γεωργία ακριβείας υπόσχονται σημαντικά οφέλη για την επισιτιστική και διατροφική ασφάλεια ενόψει της κλιματικής αλλαγής και ενός αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού.
Πηγη: https://cibum.gr/nea/kainotomia-taseis
